05 listopada, wczesnym rankiem, najmłodsi uczniowie naszej szkoły wyruszyli na wycieczkę do Warszawy. Głównym celem naszego wyjazdu było popularyzowanie wiedzy o ewolucji życia na Ziemi oraz upowszechnianie osiągnięć nauki i techniki. W tym celu odwiedziliśmy Muzeum Ewolucji Instytutu Paleontologii PAN mieszczące się w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie oraz Centrum Nauki Kopernik. Korzystając także z okazji i chwili wolnego czasu udaliśmy się pod Grób Nieznanego Żołnierza oraz Pomnik Ofiar Tragedii Smoleńskiej, aby oddać hołd ofiarom tych tragedii.
W pierwszym z odwiedzonych miejsc wzięliśmy udział w „Opowieści ze zwiedzaniem”, na którą składała się opowieść o odkryciach paleontologicznych i okazach zgromadzonych w Muzeum Ewolucji oraz podziwianie ekspozycji muzealnych. Z ciekawością wysłuchaliśmy wszystkich informacji o życiu dinozaurów, potrafiliśmy także trafnie odpowiadać na stawiane przez przewodniczkę pytania. Z dużym zainteresowaniem oglądaliśmy szkielety dinozaurów znalezione na pustyni Gobi w latach 60 i 70 XX wieku przez polsko-mongolskie ekspedycje paleontologiczne. Ogromne wrażenie wywarły na nas skamieniałości krwiożerczych przedstawicieli tego gatunku, m.in. tarbozaura czy intrygującego deinocheira. Jednak największe zainteresowanie wzbudził masywny szkielet opistocelikaudii – przedstawiciela roślinożernych dinozaurów, zwanych zauropodami, który prawie całkowicie wypełniał największą salę Muzeum Ewolucji. Podziwialiśmy także inne gobijskie eksponaty, m.in. skamieniałe jaja dinozaurów, szczątki dinozaurów pancernych i prarogatych, a także drobne czaszki prymitywnych ssaków, które żyły na Ziemi „w cieniu” wielkich dinozaurów. Miłośnicy dinozaurów (chyba wszyscy) opuścili muzeum z drobnymi pamiątkami w rękach.
W drugim z odwiedzonych miejsc, tj. Centrum Nauki Kopernik spędziliśmy kilka godzin. Czas ten przeznaczyliśmy zarówno na intensywne eksperymentowanie i wielozmysłowe doświadczanie, jak również na spożycie obiadu i odpoczynek.
Zwiedzając ten obiekt nie tylko oglądaliśmy, ale również samodzielnie przeprowadzaliśmy eksperymenty na poszczególnych stanowiskach, przeprowadzaliśmy badania, rozwiązywaliśmy problemy i nabywaliśmy nowe doświadczenia. Uczyliśmy się i odkrywaliśmy, jak działa otaczający świat.
Ostatnim punktem naszej wycieczki było obejrzenie filmu pt.: „Ziemia, Księżyc i Słońce” w Planetarium CNK. Film wyświetlany był na sferycznym ekranie otaczającym widownię ze wszystkich stron. Taka budowa i system nagłośnieniowy rozmieszczony dookoła kopuły sprawiały wrażeni, iż znajdujemy się w wyświetlanym świecie. Film natomiast w bardzo ciekawy i zrozumiały sposób wyjaśnił nam, dlaczego Słońce świeci, skąd biorą się codzienne zjawiska takie jak dzień i noc, fazy Księżyca i pory roku, a także na czym polegają te mniej codzienne, jak zaćmienia. Dowiedzieliśmy się także, jak tłumaczyli sobie te zjawiska ludzie w przeszłości.
I tak minął czas naszego pobytu w Warszawie. Droga powrotna stała się czasem dzielenia się emocjami i przeżyciami, oglądaniem pamiątek, spożywaniem tego, co zostało w plecakach do zjedzenia, a niektórym na sen.
Bardzo dziękuję pani Mariannie Karwowskiej, pani Elżbiecie Paskudzkiej, pani Anecie Niewęgłowskiej za sprawowaną opiekę nad uczniami, pomoc i wsparcie podczas wycieczki.
